Υπάρχει κάτι ξεχωριστό σχεδόν σε κάθε πλατεία της Αθήνας. Να μερικές που δεν πρέπει να χάσετε κατά τη διάρκεια της επίσκεψης σας.

Πλατεία Αβησσυνίας

Η πλατεία Αβησσυνίας  βρίσκεται στο κέντρο του Γιουσουρούμ, που είναι και το παλιό όνομα για την υπαίθρια αγορά του Μοναστηρακίου. Πήρε το όνομα της από τους Εβραίους εμπόρους Noah και Elias Yusurum, εξέχοντα μέλη της τοπικής ένωσης εμπόρων αντικών στις αρχές της δεκαετίας του 1900. Αυτό το όμορφο τετράγωνο είναι η καρδιά της αγοράς εδώ, αν και δεν πουλιούνται όλα. Τις Κυριακές, η ατμόσφαιρα είναι σχεδόν εορταστική με ζωντανή μουσική από μπάντες του δρόμου. Η περιοχή νότια της πλατείας μεταμορφώνεται σε ένα υπαίθριο παζάρι που εκτείνεται ως το Θησείο, όπου οι συλλέκτες αναζητούν από παλιές κάρτες τηλεφώνου έως μπιχλιμπίδια και εργαλεία.

Πλατεία Ηρώων

Φτιαγμένη το 1850, η Πλατεία Ηρώων, έχει την ελαφρώς σουρεαλιστική αίσθηση σκηνικού ταινίας με τους πεζόδρομους, το μαρμάρινο σιντριβάνι και τα χαμηλά κτίρια αλλά κι ένα νεωτεριστικό κτίριο της δεκαετίας του 1930 που «ακολουθεί» το σχήμα της πλατείας και στεγάζει την α’ δημοτική κοινότητα του δήμου Αθηναίων. Τα παραδοσιακά καφενεία και οι ταβέρνες κάποτε ήταν ιδιαίτερα δημοφιλή σε ένα ετερόκλητο πλήθος- από μονάρχες και συγγραφείς έως κουτσαβάκηδες και πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία. Τα παλιά στέκια έχουν πλέον αντικατασταθεί από μπαρ για hipsters, καφετέριες και βιοτεχνίες που γεμίζουν τους πέντε δρόμους που “ξεκινούν” από την πλατεία. Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι παραμένουν της μόδας η Πλατεία Ηρώων και η γειτονιά του Ψυρρή διατηρούν μια ατμόσφαιρα της παλιάς Αθήνας που λείπει από την πιο τουριστική Πλάκα.

Πλατεία Αγίων Ασωμάτων

Η οδός Ερμού, η οποία ξεκινά από την πλατεία Συντάγματος και οδηγεί κατευθείαν στο κέντρο της πόλης, καταλήγει με περίεργο τρόπο σε μια στενή πλατεία στην οποία βρίσκεται η εκκλησία των Αγίου Ασωμάτων, που δημιουργήθηκε στα τέλη του 11ου αιώνα. Η αναβίωση της περιοχής ξεκίνησε όταν έκανε εγκαίνια εδώ το Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης του Μουσείου Μπενάκη, λίγα τετράγωνα μακριά, στη διασταύρωση του Αγίου Ασωμάτων με την οδό  Διπλού. Η απόφαση να τοποθετηθεί εδώ αυτή η συλλογή δεν ήταν τυχαία: Μέσα στην εκκλησία μπορεί κανείς να παρατηρήσει ισλαμικά μοτίβα που σηματοδοτούν την παρουσία της αραβικής εμπορικής κοινότητας στην περιοχή, κατά τη διάρκεια του 10ου και του 11ου αιώνα. Οι αραβικές επιρροές είναι επίσης εμφανείς στα πήλινα ανάγλυφα πάνω από τα παράθυρα.

Σύνταγμα

Η τοποθεσία της πλατείας, κάτω από τη Βουλή έχει καθιερώσει το Σύνταγμα ως τον βασικό χώρο για ιστορικές διαδηλώσεις και εκλογικές συγκεντρώσεις στην πόλη. Όπως και η ίδια η Αθήνα, η πλατεία Συντάγματος έχει αλλάξει κατά τη διάρκεια των αιώνων. Σήμερα, το Σύνταγμα είναι περισσότερο ένας τόπος συνάντησης. Ακόμα και οι Αθηναίοι κανονίζουν τα ραντεβού τους στην πλατεία μιας και εδώ συγκλίνουν οι κύριοι δρόμοι και τα μέσα μαζικής μεταφοράς της πόλης. Αυτό εξάλλου ήταν το όραμα των μοντέρνων σχεδιαστών της Αθήνας, Eduard Schaubert και  Σταμάτη Κλεάνθη όταν ανέλαβαν το σχεδιασμό της πρωτεύουσας της νέας ανεξάρτητης Ελλάδας το 1830. Σταθείτε στην πλατεία Συντάγματος, στις σκάλες που οδηγούν στην οδό Αμαλίας, κοιτάξτε προς τα κάτω και φανταστείτε την πόλη που είχαν σχεδιάσει, όχι περιφραγμένη από τείχη όπως στην αρχαιότητα, αλλά ανοιχτή με μεγάλες σαρωτικές λεωφόρους.

Πλατεία Προσκόπων

Πουθενά δεν είναι το «παραδοσιακό» Παγκράτι πιο ορατό από ό, τι στην Πλατεία Προσκόπων, ένα μικρό τετράγωνο που οριοθετείται στενά από κτίρια στις δύο πλευρές και ένα στενό δρομάκι από την άλλη. Καφετέριες και εστιατόρια γεμίζουν τον χώρο, με πρωταγωνίστριες τις οδούς Αμύντα και Αρχελάου. Ο περιορισμένος χώρος δημιουργεί μια οικειότητα καθώς οι πελάτες συζητούν τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις ή μια νέα ταινία, πίνοντας τσίπουρο και τρώγοντας μεζέδες. Είναι συνηθισμένο να βλέπει κανείς πολιτικούς να παίρνουν μια ανάσα σε ένα από τα τραπέζια του, ενώ οι καλλιτέχνες αγαπούν ιδιαίτερα την περιοχή- είναι εξάλλου γνωστό ότι ο «Μαγεμένος Αυλός» ήταν το αγαπημένο στέκι του Μάνου Χατζιδάκι.

Πλατεία Βαρνάβα

Η Πλατεία Βαρνάβα είναι η άλλη δημοφιλής πλατεία του Παγκρατίου, μετά την Πλατεία Προσκόπων. Σε αντίθεση με τις τυπικές πλατείες της Αθήνας, η δράση δεν είναι στη μέση αλλά στους δρόμους γύρω της. Οι καφετέριες και τα μεζεδοπωλεία εκτείνονται μέχρι την οδό Εμπεδοκλέους, έναν σκιερό ημι-πεζόδρομο με φοίνικες και μουριές. Οι συνταξιούχοι λατρεύουν να ψωνίζουν προϊόντα στη λαϊκή αγορά της Παρασκευής, η οποία μεταφέρεται σε διαφορετικές πλευρές της πλατείας  αναλόγως με την εποχή ενώ νέοι με τατουάζ πίνουν φρέντο στα καφέ της γειτονιάς.